Γράφει ο Παναγιώτης Θ. Τουμάσης
Καλώς μας ήρθε τούτη η θλιβερή Τετάρτη 29 Ιουνίου· ποτέ ξανά να μη γυρίσει και να φύγει όσο πιο γρήγορα γίνεται… Στο Σύνταγμα είναι πάλι γεμάτη η πλατεία και μέσα στη Βουλή οι βουλευτές, σε ύποπτων συμφερόντων ξένα ρήματα πειθόμενοι, ψηφίζουνε μέτρα απίστευτης σκληρότητας και αναλγησίας, ιδίως απέναντι στους μικρούς και τους μεσαίους της χώρας μας. Οι πλούσιοι – εννοείται – για μια ακόμα φορά, δε θα θιγούν. Άλλωστε, το Ευρώ τους, ήτοι η καθεστηκυία τάξη τους, ο συσσωρευμένος και καλά αποθηκευμένος πλούτος τους, διασώζεται! (Νομίζουν).
«Προσοχή», φωνάζουν από μικροφώνου μερικοί εξ αυτών (οι ευμαρείς δημοσιογράφοι, οι έχοντες επιχειρήσεις, μικρές ή μεγαλύτερες, εν λειτουργία ήδη), «προσοχή, στο Σύνταγμα να διαδηλώσετε απολύτως ειρηνικά. Υπάρχουν προβοκάτορες που θέλουν να χαλάσουν την ωραία εικόνα»… Με άλλα λόγια, προτρέπουν τον λαό να μείνει με σταυρωμένα τα χέρια και το θεωρούν μάλιστα αυτονόητο και πρέπον αυτό. «Τι τους κοιτάτε, ρε», λέει ο Χάρρυ Κλυνν σε κάποιο παλιό δίσκο βινυλίου. Αλήθεια, όταν ο λαός επαναστατεί, με σταυρωμένα χέρια το κάνει; Έτσι συνέβη κατά τη Γαλλική Επανάσταση, για παράδειγμα; Πουθενά στη γη ολόκληρη, οι κοσμοϊστορικές αλλαγές δεν έγιναν δίχως αίμα.
Μέσα στη Βουλή, οι βουλευτές μοιάζουν τελματωμένοι. Παρακολουθούμε στην τηλεόραση τις ομιλίες τους. «Εγώ θα το ψηφίσω το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, κι ας είναι καταφανώς άδικο. Με την προϋπόθεση, φυσικά, ότι θα γίνουν σύντομα οι κατάλληλες ρυθμίσεις ώστε να αμβλυνθούν οι εναντίον ορισμένων επιμέρους κοινωνικών τάξεων – π.χ. ανέργους – αδικίες». Και «φυσικά» και «φυσικά», όλοι οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος φοβούνται τον ένα και μόνο κυβερνήτη μας, τον κατά το δικό του ελεγχόμενο δοκούν πράττοντα και διαπράττοντα αισχρή παράδοση της χώρας μας, άνευ όπλων, όρων και πολέμου, άνευ αντίστασης εντελώς, σε ευρωπαίους ηγεμονίσκους γεμάτους προσωπικά πάθη, μικρότητες και καθόλου μα καθόλου ευρωπαϊστές.
Και το συνολικό ύψος του δανείου της χώρας μας, ύστερα από την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου και την εκταμίευση της πέμπτης δόσης, έσεται συν-πλην 400 δις ευρώ! Διαιρέστε το διά του 10.000.000 (δέκα εκατομμύρια) του συνολικού πληθυσμού της Ελλάδας, να δείτε πόσο αναλογεί στον καθένα μας κι αν είναι ποτέ δυνατόν ένα τέτοιο ποσό να αποπληρωθεί, στον αιώνα τον άπαντα.
«Μα, και τι να κάνουμε;», λένε, «βρείτε μας έναν άλλον τρόπο». Και έχουν αφήσει τεράστιες αγροτικές εκτάσεις της υπαίθρου μας ακαλλιέργητες και χέρσες. Ιδιοκτήτες υπάρχουν, βέβαια, στα χαρτιά. Δηλώνουν στο Ε9 τους τις εκτάσεις τους αυτές, αλλά δεν τις καλλιεργούν. Ενώ, αν το κράτος τούς το επέτρεπε, θα προσλάμβαναν (δια νόμου και αναγκαστικά για τους προσλαμβανόμενους σε κάποιες περιπτώσεις) ένα σωρό λαθρομετανάστες που λυμαίνονται τώρα τις πόλεις και τις κώμες της επικράτειας και θα τους έβαζαν να καλλιεργήσουν εκείνοι, να παράξουν γεωργοκτηνοτροφικά προϊόντα, προς όφελος και των ιδίων, διότι θα λαμβάνουν απολύτως νόμιμο μισθό, αλλά και προς όφελος των ιδιοκτητών πολιτών (γαιοκτημόνων), που πλέον θα έχουν γίνει επιχειρηματίες αγρότες.
Μπορούν να κάνουν κι άλλα, όπως να ζωντανέψουν την πάλαι ποτέ ακμάζουσα ναυτιλία μας, αντί να σπεύδουν να καταργήσουν ακόμη και το συναφές υπουργείο, ως πλεονάζον! Εμείς, με όλο το Αιγαίο δικό μας, θα έπρεπε να παραμέναμε ανάμεσα στις πρώτες ναυτιλιακές δυνάμεις του κόσμου κι όχι η ναυτιλία της Γερμανίας, για παράδειγμα, να συναγωνίζεται τη δική μας, στο βαθμό που σήμερα το κάνει!
Και το κερασάκι στην τούρτα: Μπορούν να τυπώσουν δραχμή, ισάξια με το ευρώ (1 δραχμή = 1 ευρώ) αλλά προσοχή, μόνο για εσωτερική κατανάλωση. Δηλαδή, μια ελεγχόμενη από το κράτος τρουέκε. Αποκλειστικά Έλληνες και σε εθελοντική πάντα βάση, να μπορούν να εισχωρούν στο σύστημα και να διαθέτουν προϊόντα στους αδύναμους οικονομικά συμπατριώτες μας, με αντάλλαγμα νεόκοπες δραχμές του ελληνικού κράτους. Αν, μάλιστα στο όλο οικονομικό οικοδόμημα προσχωρήσουν και κάποιες κερδοφόρες ΔΕΚΟ, π.χ. ΕΥΔΑΠ, ΔΕΗ, τότε η ανακούφιση θα είναι σαφώς χειροπιαστή. Ο χαμηλοσυνταξιούχος, θα πληρώνεται με 400 ευρώ συν 200 δραχμές. Με τις 200 δραχμές του, θα πληρώνει το ρεύμα και το νερό! Αν περισσεύουν δραχμές, θα πηγαίνει στα συμβεβλημένα με το σύστημα εμπορικά καταστήματα και θα ψωνίζει! Τα συμβεβλημένα εμπορικά καταστήματα, με τις δραχμές του χαμηλοσυνταξιούχου, θα πληρώνουν τις δικές τους υποχρεώσεις σε ρεύμα, νερό ή ό,τι άλλο… Κατά ένα ποσοστό όλα αυτά. Και δεν θα αφορά όλα τα προϊόντα, όλες τις υπηρεσίες, ούτε και στην ολότητα ίσως του τιμήματος. Π.χ.: Σε συμβεβλημένο σούπερ-μάρκετ, ένα πακέτο αλεύρι κοστίζει 0,50 ευρώ συν 0,50 δραχμές. Μικτή πληρωμή. Ώστε ο καταστηματάρχης να έχει κέρδος και να το προωθήσει…
Και πόσα ακόμα μπορούν να γίνουν, που δε γίνονται!... «Δεν βλέπω άλλη λύση», ωρύεται ο Γιώργος Παπανδρέου. Και προσθέτει, «αγοράζουμε χρόνο»… Μα, τι χρόνο αγοράζει; Οι ευρωπαίοι είναι τυφλοί; Θα τον αφήσουν, λέτε, να αγοράσει χρόνο; Α, πόσα μέλλει να επακολουθήσουν, δεν το φαντάζεται. Είναι δειλός, άτολμος και ίσως να τον έχουν φοβερίσει για τα καλά. Είναι ακατάλληλος και έφτασε ο καιρός που θα χαιρετήσει! Αιωνία σου η ιδιώτευση από ’δώ και στο εξής, κύριε Πρωθυπουργέ μας…
Να μην ξανάρθεις, ποτέ.
Greek Expresssssssssssssssss
0 Comments:
