Γράφει ο Παναγιώτης Θ. Τουμάσης
Στήσαν τ’ ανδρείκελο του Δημαρά, δημοσιογράφοι μιας μεγάλης μερίδας των Μ.Μ.Ε. κι εμείς τώρα είμαστε πραγματικά πολύ περίεργοι να δούμε αν ο Δημαράς τελικά θα επικρατήσει στην εκλογική αναμέτρηση.
Όλος ο Real FM και η Real News, που πίσω τους δεν κρύβεται ο Νίκος Χατζηνικολάου – αυτός βγαίνει μπροστά και φαίνεται· μόνο τα σκοινιά του δεν φαίνονται, όταν τον κουνούν σαν μαριονέτα οι …άλλοι – αλλά ο Ανδρέας Κουρής, κι όπως λέει το τραγούδι: «Όπου Κουρής και μάλαμα», στηρίζουν την υποψηφιότητα του «αντάρτη» βουλευτή. Επίσης, ο Γιάννης Παπαγιάννης έχει εδώ και καιρό επιδοθεί σ’ έναν υπέρ πάντων αγώνα για τον Δημαρά, λες και τού ’ταξε ο Δημαράς την συγκυβέρνηση μόλις γίνει Περιφερειάρχης. Παράξενα πράγματα, ακατανόητα.
Ας μη γελιόμαστε. Έτσι και βγάλουμε Περιφερειάρχη τον Δημαρά, θα δούμε τον Γιώργο Παπανδρέου να θριαμβολογεί έμμεσα πλην σαφώς, ότι «δεν κατρακύλησαν τα ποσοστά ΠΑ.ΣΟ.Κ. κι ο κόσμος παραμένει προσηλωμένος στη σοσιαλιστική ιδέα, συνεπώς λάβαμε το μήνυμα και θα γίνουμε περισσότερο σοσιαλιστές». Αραδιάζοντας στη συνέχεια, όλα τα καλά μα και τα δήθεν καλά του συστήματός του. Το οποίο πρεσβεύει μεν (στα λόγια), αθετεί δε (στην πράξη).
Απ’ την άλλη πάλι… Αν ψηφίσουμε Γιάννη Σγουρό κάνοντάς του το χατίρι του πρωθυπουργού μας, τότε ποιος τον σταματά απ’ το να μάς επιβάλει νέα σκληρότερα μέτρα, δεδομένου ότι αυτά που εφαρμόστηκαν δεν απέδωσαν; Σκεφτείτε· ακρίβυνε τη βενζίνη για να εισπράξει περισσότερους φόρους αλλά τούτο έκανε τον κόσμο να μην χρησιμοποιεί πια τόσο συχνά το αυτοκίνητό του, οπότε η επιπλέον είσπραξη δεν ήρθε. Ακρίβυνε τα καινούργια αυτοκίνητα κι οι αντιπροσωπείες από την αρχή της εφαρμογής των νέων υψηλότερων τιμών κατέγραψαν πρωτοφανή πτώση των πωλήσεών τους. Σύμφωνα με επίσημες μετρήσεις ο συνολικός τζίρος στον συγκεκριμένο τομέα μειώθηκε κατά 30% συγκριτικά με την αντίστοιχη περσινή περίοδο. Ακρίβυνε το πετρέλαιο θέρμανσης κι οι περισσότεροι δεν έχουμε ακόμη ανάψει τα καλοριφέρ στα σπίτια μας. Προτιμάμε να τουρτουρίζουμε και να ντυνόμαστε ζεστά… Με μια λέξη: Δεν φαίνεται να αποδίδουν τα μέχρι τώρα ληφθέντα μέτρα.
Οι υπόλοιπες επιλογές
Αν εξετάσουμε το ενδεχόμενο να ψηφίσουμε έναν απ’ τους υπόλοιπους υποψηφίους – πλην δηλαδή των Δημαρά και Σγουρού – εκείνοι που ξεχωρίζουν είναι οι Κικίλιας, Γεωργιάδης και Μητρόπουλος, δίχως βέβαια να παραγνωρίζουμε κι εκείνον τον ποδηλάτη, που όμως ξεχνάμε τ’ όνομά του κι αν δεν έχει ζωγραφισμένο κανένα ποδήλατο πάνω στο ψηφοδέλτιό του, ενδέχεται να μην τον βρίσκουμε πάνω στη βιασύνη μας όταν μπούμε στο παραβάν.
Μα, ο Κικίλιας μοιάζει καμένο χαρτί όχι μόνο για τον τόπο μας μα και για την ίδια την Ν.Δ.· όλο διατυμπανίζει: «Είμαι νέος, ψηφίστε με» θυμίζοντας πολύ κακεκτυπικά τον αξέχαστο Δημήτρη Χορν στην ταινία «Αλίμονο στους νέους». «Είμαι νέος, ρεεε!», φώναζε ο Χορν… Ψάχνει νέους να τον ψηφίσουνε, αλλά οι νέοι έχουν πάρει πρέφα τι τρέχει γενικώς και δεν μασάνε. Ο Γεωργιάδης, με αφιονισμένο τον ανδρισμό του απ’ την ερωτική Ευγενία, βγάζει κορώνες πατριωτικές, αλλά παρά τις φιλότιμες κορώνες του, οι Τούρκοι επιμένουν για συνεκμετάλλευση, μαζί με μας, του γεωλογικού πλούτου του Αιγαίου μας. Ο Μητρόπουλος γέμισε σκουπίδια όλη την Αττική με τις αφίσες του και ισχυρίζεται, διαρρηγνύει τα ιμάτιά του, ότι δήθεν αδυνατεί να απαγορεύσει στους εντελώς αυθόρμητους οπαδούς του την επικόλληση των τόσο πολλών αφισών. Κι ο ποδηλάτης θα μας βάλει όλους να τρέχουμε – άστα να πάνε…
Μνημόνιο ή αντιμνημόνιο;
Ύστερα, είναι και το άλλο. Μνημόνιο ή αντιμνημόνιο; Και το ερώτημα προκύπτει αμείλικτο, δίχως όμως να διαθέτουμε την κατάλληλη πείρα για μια απόλυτα σίγουρη απάντηση. (Η αμφιβολία είναι υπέρ του αμυνομένου σε τέτοιες περιπτώσεις). Βλέπουμε στην τηλεόραση τα διάφορα γκάλοπ, όπου ο κόσμος καταφέρεται αβίαστα εναντίον του Μνημονίου, ενώ ο πρώην πρωθυπουργός Κωστάκης Καραμανλής, σε ανύποπτο χρόνο φέρεται να δήλωσε ότι, «το Μνημόνιο ήταν αναγκαίο κακό για τη χώρα, στο σημείο που φτάσαμε». Κι αναρωτιόμαστε, αν πράγματι το Μνημόνιο ήταν αναγκαίο κακό, τότε πώς θα φαίνεται στον Γιωργάκη, τον πρωθυπουργό, η εικόνα των απλών πολιτών που τον «βρίζουν»; Αν όντως, π.χ. δεν είχε άλλη επιλογή;
Συνεπώς, ας μη βιαστούμε να ψηφίσουμε με το παραπάνω σκεπτικό. Ας ψηφίσουμε με κριτήρια αξιοσύνης. Κι εδώ ο Γιωργάκης μας, υστερεί. Τα μέτρα του, όχι μόνο ήταν εξαιρετικά σκληρά έως εξαθλιωτικά για πολλούς από τους συμπατριώτες μας, αλλά δεν απέδωσαν καν τα αναμενόμενα. Οπότε, η πλάστιγγα γέρνει πλέον προς τη μεριά του Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος προς το παρόν είναι σχετικά άφθαρτος. Παρόλα αυτά, δεν γέρνει και υπέρ του ευνοούμενού του, του Βασίλη Κικίλια. Πρέπει να μεταλάβεις πρώτα για να ψηφίσεις τον Κικίλια! Ούτε η μάνα του δεν θα τον ψηφίσει.
Να ρίξουμε «λευκό»
Ας μην κάνουμε αποχή… Ούτε να ψηφίσουμε κάποιον… (Μιλάμε ειδικά για Περιφερειάρχη Αττικής, μιας και εδώ κατοικούμε, αλλά εάν μένετε αλλού, μπορείτε να κάνετε την αναγωγή και, εφόσον φυσικά κρίνετε σωστά όσα σάς είπαμε, να πάρετε τις αποφάσεις σας με κάποιον συναφή τρόπο). Ας ρίξουμε «λευκό»… Το «λευκό» φανερώνει κοινωνική ευαισθησία, διότι πηγαίνει με τον πρώτο. Δείχνει ότι σεβόμαστε τη γνώμη των πολλών, μέσα στην κοινωνία των οποίων είμαστε ενταγμένοι. Γιατί όχι; Κανένας δημοσιογράφος δεν μάς το προτείνει. Μήπως δεν μάς το προτείνει, επειδή το «λευκό» είναι το μόνο σωστό σήμερα;
Greek Expresssssssssssssssss
0 Comments:
