Greek Express

Μέχρι εδώ, σύμφωνα με την εκτίμηση της πλειοψηφίας των Ελλήνων πολιτών, τα κάναμε σαλάτα. Ας δούμε όμως λίγο την κατάσταση ως έχει, από την στιγμή που ανέλαβε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. τη διακυβέρνηση της χώρας. Γιατί, μήπως τελικά όλα βαίνουν καλά κι ο λαός κακώς κρίνει;

Όταν ο Κώστας Καραμανλής παρέδωσε την εξουσία στον Γιώργο Παπανδρέου, ο τελευταίος ανέλαβε μια ήδη υπερχρεωμένη χώρα. Μόνο που ο Κώστας Καραμανλής, ενώ γνώριζε ότι τα χρέη μας έχουν διογκωθεί σε ανησυχητικό βαθμό, εντούτοις δεν έπραττε τίποτα δραστικό και ουσιαστικό προκειμένου να αναχαιτίσει την πορεία μας προς την καταστροφή. Σε τούτο συνέβαλε, κατά ένα μεγάλο ποσοστό, και η εντελώς αρνητική στάση της τότε αντιπολίτευσης, η οποία σε όλα έλεγε «όχι» (ούτε στα σωστά μέτρα δεν συναινούσε) και μόνος της στόχος όπως ολοφάνερα φαινόταν από τότε μάλιστα, ήταν να γκρεμίσει την Νέα Δημοκρατία προκαλώντας όσο το δυνατόν γρηγορότερα πρόωρες γενικές εκλογές.

Και οι πρόωρες γενικές εκλογές ήρθαν, όχι κατ’ ανάγκη επειδή μόνος του ο Γιώργος Παπανδρέου και το κόμμα του τις προκάλεσαν, μα και εξαιτίας σκανδάλων (βλ. Βατοπέδι με Ρουσόπουλο, Εφραίμ, Πελέκη, δομημένα ομόλογα με Τσιτουρίδη και τους μετά απ’ αυτόν γαλάζιους υπουργούς Εργασίας κ.λπ.), καθώς και αδυναμίας της κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή να αντιμετωπίσει πρόσωπο με πρόσωπο αυτήν την διαφθορά και να παραπέμψει έγκαιρα και προ παραγραφής σε δίκη τους υπευθύνους, μέσα από τις προβλεπόμενες κοινοβουλευτικές διαδικασίες.

Εκείνο τον καιρό, για να μην ξεχνιόμαστε, υπήρχαν καταθαμμένα κι άλλα σκάνδαλα, όπως για παράδειγμα της Siemens και των φουσκωμένων λογαριασμών εκατομμυρίων ευρώ που πλήρωσε η ελληνική πολιτεία για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 στην Αθήνα. Αλλά, η σκανδαλολογία αν συνεχίζαμε δεν θα είχε τέλος…

Ο Γιώργος Παπανδρέου ανέλαβε τα καθήκοντά του ως πρωθυπουργός και δίχως να ρίξει μια έστω ματιά μέσα στο θησαυροφυλάκιο του κράτους για να δει τα αποθέματά μας σε χρυσό και ευρώ, άρχισε αμέσως μια ακατάσχετη παροχολογία την οποία εντός ενός-δύο μηνών το πολύ μετουσίωσε σε χρηματικά ποσά τα οποία χορηγήθηκαν σε πολλούς μικρομεσαίους συμπολίτες μας: Ανέργους, χαμηλοσυνταξιούχους, για αγορά πετρελαίου και συναφή τινά. Ο λαός δεν γνώριζε τότε ότι είμαστε χρεωκοπημένοι και ενώ φαινομενικά όλα έβαιναν καλώς, όλοι έπρεπε να είμαστε ευχαριστημένοι, ο Λάκης Λαζόπουλος στην τηλεόραση του Άλφα, καταφερόταν σκληρά εναντίον του τότε «καλού» πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου. Τόσο σκληρά καταφερόταν εναντίον του ο συμπαθής καλλιτέχνης, που ο γράφων απορούσε και τον θεωρούσε είτε ως ανόητο είτε ως υποκινούμενο από ποιος ξέρει ποια συμφέροντα. (Με επικρατέστερο το δεύτερο).

Και ξαφνικά, ω του θαύματος, ο Γιώργος Παπανδρέου άνοιξε τα ταμεία και τα βρήκε μείον! Τότε, έκανε το εξής εξωφρενικό. Βγήκε στις τηλεοράσεις και άρχισε να φωνάζει: «Πού πήγαν τα λεφτά; Τι έγιναν τα λεφτά»; Και κατόπιν έσπευσε στις ξένες χώρες να το διατυμπανίσει αυτό καλύτερα: «Οι Έλληνες είναι διεφθαρμένος λαός. Κλέβουν την Εφορία και ζουν πλουσιοπάροχα! Κλέβουν κι εσάς καημένοι ξένοι μας, διότι εσείς μας δανείζετε, από το υστέρημα των λαών σας. Θα τους τακτοποιήσω εγώ, μη φοβάστε»…

Οι ξένοι, άλλο που δεν ήθελαν ν’ ακούσουν τέτοια λόγια δια χειλέων του ανώτατου ηγέτη μας. Ως αμνοί και ως άμωμοι οι ίδιοι, άρχισαν αμέσως να λοιδωρούν και να δυσφημίζουν τους Έλληνες, με συνέπεια να «κουμπωθούν» οι αγορές και να μη μας δανείζουν πια εύκολα χρήματα. Τότε είναι που ήρθαν τα πραγματικά ζόρια για τον Γιώργο Παπανδρέου. Διότι, μέχρι εκείνη τη στιγμή, καταφερόμενος εναντίον συμπούμπουλου του λαού μας, καταφερόταν και εναντίον του προηγούμενου πρωθυπουργού, του Κώστα Καραμανλή, με τον οποίον είχε προ πολλού μάλιστα ανοίξει μιαν ανεξήγητη βεντέτα:

Ο διάλογος μέσα από τη βουλή και σε ζωντανή τηλεοπτική κάλυψη τον παρακολούθησε όλος ο κόσμος, όταν κυβερνούσε η Νέα Δημοκρατία:

Κώστας Καραμανλής (χαμογελώντας): «Για έλα εδώ, στο βήμα Γιώργο, να μας τα πεις εσύ»…
Γιώργος Παπανδρέου (κόκκινος από θυμό): «Ντροπή σας! Πώς τολμάτε να με αποκαλείτε με το μικρό μου όνομα και απευθύνεστε προς εμένα στον ενικό; Γνωριζόμαστε κι από πριν; Είστε ανεύθυνος και επικίνδυνος για τον τόπο»…

Τώρα, τις πρώτες ημέρες-μήνες της κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ο Γιώργος Παπανδρέου, από κεκτημένη ίσως ταχύτητα, συνέχιζε να ξεμπροστιάζει τον Κώστα Καραμανλή σε κάθε ευκαιρία όπου και αν βρισκόταν. Μα έτσι, χωρίς να το καταλαβαίνει, έκανε ρεζίλι και τα εκατομμύρια του ελληνικού λαού, διότι η μπάλα περί διαφθοράς και άλλων εμπριμέ έπαιρνε τους πάντες όσο ψηλά ή χαμηλά κι αν στεκόντουσαν.

Και οι αγορές είπαν: «Δεν σας δανείζουμε… Ή μάλλον, εντάξει, σας δανείζουμε αλλά με επιτόκιο τριπλάσιο, τετραπλάσιο και πάει λέγοντας, από το επιτόκιο των Γερμανών, των Άγγλων, ή άλλων ευρωπαϊκών ανθηρών οικονομιών»… Ταυτόχρονα, οι αγορές έβαζαν και ασφαλιστικές δικλείδες προς προστασία τους, ασφαλίζοντας κάθε εκταμιευόμενο υπέρ της χώρας μας ποσό, με «ασφάλιστρα κινδύνου» και έτσι, σε περίπτωση που δανείσουν και δεν πάρουν εντός συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος πίσω τα χρήματά τους, τότε τα χρήματα αυτά τούς τα καταβάλλει έτερος χρηματοπιστωτικός κολοσσός, ασφαλιστικός αυτή την φορά, ο οποίος παίρνει, με το αζημίωτο εννοείται, το αναλογούν ρίσκο.

Ο Γιώργος Παπανδρέου, μη έχοντας άλλο, βγήκε στις τηλεοράσεις και είπε: «Οι αγορές μας χτυπούν αλύπητα. Μα, εμείς έχουμε το όπλο πάνω στο τραπέζι. Η Ευρώπη, ύστερα από πρότασή μου, δημιούργησε μηχανισμό στήριξης και πλέον δεν θα έχουμε ανάγκη τις αγορές. Θα τούς κάνουμε τα μούτρα κρέας»!

Πράγματι, ο Νικολά Σαρκοζί στήριξε πολύ τον Γιώργο Παπανδρέου εκείνη την δύσκολη και πολύ επικίνδυνη για το μέλλον της Ευρωζώνης περίοδο. Και ο Νικολά Σαρκοζί έπεισε και την «σκληρή» Άγγελα Μέρκελ λέγοντάς της πιθανώς κρυφά: «Πες τώρα ναι, δέξου να δημιουργηθεί ο μηχανισμός που λέει ο Παπανδρέου, μέχρι να βρούμε τρόπο να εκπαραθυρώσουμε την Ελλάδα από την Ευρωζώνη δίχως συνέπειες για εμάς. Διότι τώρα, Άγγελα φίλη μου, αν συμβεί κάτι και χρεωκοπήσει η Ελλάδα, θα δημιουργηθεί ένα απίστευτο ντόμινο, που θα απογυμνώσει τις δικές μας ισχυρές οικονομίες – τη γαλλική και τη γερμανική – από πολλές νοτιοευρωπαϊκές μας πηγές πλούτου, στις οποίες μην ξεχνάς, εξάγουν πλήθος προϊόντων μας και οι δύο χώρες μας». Η Μέρκελ, αμέσως κατάλαβε ότι ο κίνδυνος είναι ορατός για τα συμφέροντά της και υποχώρησε δήθεν.

Οι πιο πολλές εφημερίδες στην Ελλάδα, τα γράφανε θριαμβευτικά στα πρωτοσέλιδά τους όλα εκείνα τα γεγονότα. «Το μέτωπο Παπανδρέου-Σαρκοζί, λύγισε τη σιδερένια καγκελάριο Μέρκελ», «Φιλέλληνας ο Σαρκοζί» κ.λπ. Μέχρι κι ο Νίκος Χατζηνικολάου, στο δελτίο ειδήσεων του Άλτερ, διαφώνησε έντονα με τον Γιώργο Τράγκα ή μάλλον τελικά τον ανάγκασε να υποχωρήσει (προσωρινά) από την φιλοδεξιά του γραμμή – πράγμα πρωτάκουστο για τον Τράγκα, βέβαια.

Οι έντονοι όμως πανηγυρισμοί, δεν μάς βγήκαν σε καλό… Οι ευρωπαίοι κατάλαβαν ότι εμείς δεν καταλάβαμε, κι έτσι απαίτησαν κάτι που φαινόταν λογικό εκ πρώτης όψεως, αλλά δεν ήταν: Να δεχτούμε ένα μικρό και ανώδυνο μνημόνιο ότι θα τηρήσουμε κάποια πράγματα. Και το μνημόνιο αυτό ήταν όντως μικρό και σχετικά ανώδυνο (εν συγκρίσει με το τι έμελλε να ακολουθήσει) αλλά ήταν και εντελώς ανίσχυρο να πετύχει. Ημίμετρα περιελάμβανε κι όχι μέτρα. Σκληρά μεν, εύκολο να τα καταστρατηγήσεις δε. Το διάβασαν – μη νομίζετε ότι δεν το διάβασαν και μάλιστα καλά – οι φωστήρες της κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ., είδαν ότι δεν πονάει και σκέφτηκαν: «Ας πάει και το παλιάμπελο, ας το ψηφίσουμε»…

Μα, έλα όμως που το μνημόνιο αυτό, παρόλη την αθωότητά του, περιείχε και μια τσίχλα κάπου ανάμεσα στις αράδες του. Μασήσαμε εμείς την τσίχλα και είδαμε πως τώρα, άπαξ και μπήκαμε, δεν βγαίνουμε! Κολλήσαμε στην τσίχλα, που λένε…

«Επ, πήρατε τα λεφτά μας, υπογράψατε το μνημόνιο και τώρα μάς τα γυρίζετε»; Εξανέστησαν οι ξένοι με το επιτηδευμένα προσβεβλημένο ύφος τους…
«Μα, αγαπητοί μας ξένοι, ξέρετε, το μνημόνιο απέτυχε και εσείς φταίτε! Δεν το είχατε μελετήσει σωστά. Δεν μας είχατε προτείνει τα κατάλληλα μέτρα».
«Α, τα σωστά μέτρα θέλετε; Είναι σκληρά, θα τα αντέξετε; Εμπρός λοιπόν ψηφίστε το Μεσοπρόθεσμο πλαίσιο στήριξης; Αν το κάνετε αυτό, εμείς θα σάς δώσουμε κι άλλα λεφτά (5η δόση), διότι αφού απέτυχε το μνημόνιό μας, τώρα είσαστε πανί με πανί. Και δεν θέλετε να κλείσετε τα νοσοκομεία σας, ε»;
«Όχι, μη τα νοσοκομεία! Σας παρακαλούμε, μη…».

Ο κόσμος, αυτός ο άσος στο μανίκι για έναν έξυπνο πρωθυπουργό, εκείνη τη στιγμή βγήκε εντελώς αυθόρμητα, συγκινητικά και απρογραμμάτιστα στους δρόμους διαδηλώνοντας κατά κύματα. Το κίνημα των Αγαναγκισμένων. Το είδαν αυτό ο Σαρκοζί με την Μέρκελ και τρόμαξαν. «Άγγελα, πάει, τον ρίχνουνε τον Παπανδρέου. Την πατήσαμε. Μού φαίνεται πως ήμασταν πολύ σκληροί», είπε ο Σαρκοζί στη Μέρκελ.
«Νικολά μου, πες τους ότι θα την πάρουν τη δόση ό,τι και να γίνει. Μήπως έτσι μαλακώσουμε τον οργισμένο ελληνικό λαό και τους ρίξουμε στάχτη στα μάτια».
Όπερ και εγένετο… Ο Όλι Ρεν με τον Αλταφάζ, βγήκαν και έκαναν δηλώσεις ότι «η Ευρώπη εξακολουθεί να στηρίζει την Ελλάδα», ότι «η Ελλάδα βρίσκεται σε καλό δρόμο» και ότι «η πέμπτη δόση θα εκταμιευθεί, διότι ήδη η κυβέρνηση Παπανδρέου έχει κάνει σημαντικά βήματα προόδου»… Προόδου!

Στην ΝΕΤ και στα υπόλοιπα κρατικά κανάλια, πανηγύρι. Η καημένη η Έλλη Στάη στην ΝΕΤ, προσπαθούσε λίγο και με τρόπο να το συμμαζέψει, αλλά όλοι ανεξαιρέτως οι υπόλοιποι παρουσιαστές στα δελτία ειδήσεων των τριών αυτών κρατικών καναλιών, ξεσάλωσαν κανονικά. «Οι ξένοι επιβραβεύουν τις προσπάθειες των Ελλήνων»… «Οι ξένοι θα μάς καταβάλουν την πέμπτη δόση»… Ταυτόχρονα, στην ΝΕΤ το κίνημα των Αγανακτισμένων περνούσε στα ψιλά. Λες και επρόκειτο για ό,τι χειρότερο και μη θεμιτό στην πολιτική μας σκηνή. Το κίνημα των Αγανακτισμένων, οι οποίοι αυτοί ευθύνονταν για την θεαματικότατη μεταστροφή των Ευρωπαίων. Ο άσος στο μανίκι του Γιώργου Παπανδρέου…

Κι ο άσος στο μανίκι, δεν έγινε ποτέ άσος στο μανίκι του Γιώργου Παπανδρέου… Ο Γιώργος Παπανδρέου αποδείχτηκε τόσο «τυφλός», ώστε κόντεψε να παραιτηθεί σε σχετική τηλεφωνική παρότρυνση του Αντώνη Σαμαρά, να παραιτηθεί – άκουσον, άκουσον! Και ούτε δέχτηκε να επαναδιαπραγματευτεί σε συνεργασία με τον πρόεδρο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης τίποτα απολύτως, ενώ θα μπορούσε! Και ξέρετε γιατί δεν δέχτηκε να επαναδιαπραγματευτεί μαζί με τον Σαμαρά; Χα, θα σάς το πούμε εμείς. Πριν όμως σάς το πούμε, μη νομίζετε ότι οι φωστήρες του ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν έχουν διαβάσει, και πολύ καλά μάλιστα, το Μεσοπρόθεσμο. Ούτε μη νομίζετε πως ο Βαγγέλης Βενιζέλος δεν βελτίωσε το αρχικό σχέδιο του Παπακωνσταντίνου. Το βελτίωσε και το επέβαλε στους ξένους, οι οποίοι το δέχτηκαν. Δηλαδή, στην ουσία, έγινε μια κάποια διαπραγμάτευση, αλλά δεν είναι η σωστή. Και δείτε τώρα το γιατί:

«Άγγελα, ο Βενιζέλος, ο νέος υπουργός των Οικονομικών τους, άλλαξε κάποια αρθράκια»…
«Α, ναι; Δεν πειράζει. Πες τους να το ψηφίσουν, κι ας είναι»…
«Ωραία. Ξέρεις, Άγγελα, ετοιμάζει ο Αντώνης Σαμαράς να ρίξει την κυβέρνηση Παπανδρέου το φθινόπωρο. Είναι να τούς δώσουμε την 6η δόση τότε και ο Σαμαράς δεν θέλησε να κάνει εκλογές τώρα που είναι κατακαλόκαιρο και δεν είναι ακόμα σίγουρο ότι θα βγει αυτοδύναμος. Έτσι, με ανακούφιση είδε στη Βουλή τους να ψηφίζεται το Μεσοπρόθεσμο, κι ας μην το ψήφισε ο ίδιος και το κόμμα του».
«Το ξέρω αυτό, Νικολά, αλλά εμείς θα τους αφήσουμε να κάνουν εκλογές το φθινόπωρο; Τόσο χαζοί είμαστε»;
«Χα, χα! Όχι βέβαια. Άγγελά μου, στο Μεσοπρόθεσμο που ψηφίσανε, έχουμε κι άλλες τσίχλες. Μια απ’ αυτές λέει ότι θα δεχτούν ξένους τεχνικούς συμβούλους»!
«Ω, για! Ω, για! Έχεις δίκιο, Νικολά μου! Με τους ξένους τεχνικούς συμβούλους μειώνεται η εθνική τους κυριαρχία κι έτσι δεν θα μπορούν να πάνε αυτόβουλα σε Εκλογές»!
«Μπίνγκο, Άγγελά μου, μπίνγκο! Άσε που όπως και να έρθουν τα πράγματα - αν δηλαδή συμβεί κάτι απρόοπτο - εμείς είμαστε εκείνοι που έχουν αγοράσει χρόνο και απαγγιστρώνουμε μαεστρικά την Ευρωζώνη από την ελληνική ζημία»!
«Μπράβο, βρε Νικολά! Με έκανες και γέλασα. Τρέχω να το πω του Σόιμπλε τώρα. Θα βγει να κάνει δηλώσεις. Είσαι σίγουρος ότι τους έχουμε δέσει καλά»;
«Καλά! Καλότατα! Πες στον Σόιμπλε να πει ό,τι θέλει. Δεν γυρίζει πίσω το ποτάμι τώρα. Η 6η δόση θα τούς καταβληθεί μόνο αν είναι πιστοί στις συμβουλές των δικών μας τεχνικών συμβούλων. Κι ούτε πάλι Αγανακτισμένοι στους δρόμους, ούτε ρουθούνι δεν θ’ ανοίξει. Βλέπεις, πλέον συγκυβερνάμε κι εμείς αυτήν τη χώρα».

Τη χώρα, σημειωτέον, του Νικηταρά και του Κολοκοτρώνη…

Greek Expresssssssssssssssss